Восенню птушкі ў вырай лятуць,
Я зімаваць застаюся, –
Хай уцякаюць, мне добра і тут,
На Беларусі.
Колькі ў нябёсах красуецца зор,
Імі я не надзіўлюся, –
Вочы дзяўчат, быццам вочы азёр
На Беларусі.
Дзеці смяюцца, квітнеюць сады,
Ветрыкі граюць на гуслях, –
Шчырую песню пачуешь заўжды
На Беларусі.
Разам і ў радасці нам, і ў бядзе
Трэба трымацца за рукі, –
Колькі сардычных і чулых людзей
На Беларусі.
Край зачарованы, край мой лясны –
Кветка на белым абрусе.
Так і жывём – ад вясны да вясны
На Беларусі!